BMW M 535i

SPIERBALLEN STANDAARD

Uit Autovisie, 1984. Door Ric van Kempen.

Van veel BMW-modellen kan door gespecialiseerde bedrijven een opgevoerde of verbeterde versie aangeboden worden. Op deze pagina’s is daarover veelvuldig bericht, onder de noemer ‘met spierballen’. Bij de BMW M 535i, die onlangs werd voorgesteld, ligt het opvoeren minder voor de hand. De spierballen zijn daar namelijk standaard.

Niet minder dan 218 pk, of indien dat u meer zegt 160 kW, liggen onder de motorkap van de M 535i gereed om de bestuurder van dienst te zijn. Dat laatste begrip mag gerust heel letterlijk worden genomen. Hoe moeitelozer het opvolgen van de commando’s van de rechtervoet geschiedt, hoe sterker men zich meester voelt over zijn automobiel. De M 535i is in dat licht gezien een ‘diener’ van grote klasse; welke wens men ook heeft met betrekking tot afstand of tijd, hij kan eraan voldoen.

Krachtbron
De zescilinder die voor de aandrijving van dit monster zorgt is geen onbekende voor de autoliefhebber. Hij is namelijk volstrekt identiek aan de motoren die in de 635 CSi en 735i worden toegepast. In het kort wil dat zeggen: zes cilinders in rij, 3430 cm³, Bosch Motornic ontstekings- en inspuitinstallatie, 218 pk en 310 Nm koppel bij 4000/min.
Nieuw is wel de combinatie met maar liefst drie verschillende versnellingsbakken, waarvan de standaardversie een vijfde versnelling met ‘Schongangkarakteristiek’ of wel overdrivekarakter heeft. Het logische alternatief is de minder eenvoudig schakelende ‘sportbak’, die dezelfde toerentallen in vijf draait als de gewone bak in vier. Ten slotte bestaat de mogelijkheid om de nieuwe vierversnellingsautomaat in deze wagen te bestellen, die verschillende schakelprogramma’s biedt. Om het grote vermogen een beetje geciviliseerd op de weg te kunnen brengen, heeft men standaard een differentieel met beperkte (25%) slip ingebouwd.
In de 5-serie was tot nu toe alleen de 528i uitgerust met de nieuwe speciale achteras, waarbij de wielarmen onder een hoek van 13 (in plaats van 20) graden scharnieren. Uiteraard kreeg deze nog snellere editie ook die achteras. Rondom worden bij de M 535i gasgevulde schokdempers gemonteerd. De standaard lichtmetalen wielen zijn voorzien van Michelin TRX banden.
Men achtte het niet nodig om het remsysteem verder aan te passen. Alleen het normaliter als extra leverbare ABS (antiblokkeersysteem) is bij deze wagen standaard. Een nuttig en belangrijk systeem.

Optiek
Omdat het oog ook wat wil, is de M 535i op allerlei plaatsen aangepast aan de (verwachte?) smaak van zijn kopers. Genoemd werden al de weinig smaakvolle wielen, maar even opvallend zijn de grote voorspoiler die ook de voorbumper omvat, de randen langs de wielkasten, de dikke dorpels en de spoiler plus onderafwerking achterop. Persoonlijke smaak speelt bij zoiets natuurlijk een grote rol, maar ik zelf zou al heel tevreden zijn met de eenvoudige M-aanduiding voor- en achterop. De aankleding van deze wagen is naar mijn smaak net iets ‘overdone’, in goed Nederlands: van het goede te veel. Binnen in de auto is het wel goed gelukt. Prima stoelen, die alleen in het typeplaatje verschillen van de producten van Recaro, bieden meer dan voldoende steun. Het is dan wel zaak dat men gewoon stoffen bekleding bestelt, want een tweede wagen die wij reden was met leer bekleed, wat in zo’n snelle auto niet voldoet. Op leer glij je heen en weer en bovendien ademt het minder dan stof.
Uiteraard zit er een speciaal stuurwiel in deze wagen, dat in de lengte verstelbaar is. Wij vonden het wat boers-groot en een beetje te dik, maar daarover kan men van mening verschillen. Uiteraard is het geen enkel probleem om achter het stuur de juiste positie te vinden. De hoogte van de stoel is verstelbaar, zo ook de hellingshoek en bovendien de lengte van de dijbeensteun. Mede door de afstelling van het stuur kan men de hele zaak perfect onder controle krijgen. De pook valt daarna exact onder de handpalm.
Voor het overige is de M 535i (waarom hebben ze ‘m niet gewoon M 5 genoemd?) gelijk aan zijn tammere broers. Dat betekent dus meer dan voldoende ruimte voor vier tot vijf inzittenden, met een keurige afwerking. Over de andere modellen gesproken, onderaan de reeks is de 518 vervangen door de 518i, die dezelfde motor heeft als de 318i. Daarmee is de hele reeks van zeven modellen over op brandstofinspuiting.

Prestaties
Als deze BMW niet zo voorspelbaar en zo voortreffelijk op de weg zou liggen, was het misschien een gevaarlijke auto. Maar daar is dankzij het uitmuntende onderstel geen sprake van. Het is hoogstens een beetje wennen; aan de snelheden, aan de mogelijkheden. Want nauwelijks denk je aan een inhaalpoging, of je rijdt al vóór de betrokken auto. Zo snel, zo moeiteloos gaat dat. De ervaring zegt op dit gebied heel wat meer dan het getal. Want minder dan tien seconden om in de vierde versnelling van 80 naar 120 km/h te snellen klinkt eigenlijk niet zo vlug. Maar het voelt wél snel! De acceleratie van 0 tot 100 km/h vraagt 7,2 seconden, de topsnelheid ligt bij 230 km/h. Academische waarden in ons land, maar even voorbij Arnhem (nog) wel te rijden. En dat hebben we dan ook gedaan.

Weggedrag
De M 535i gedraagt zich niet, hij gehoorzaamt alleen maar. Wil men 220 km/h rijden op een snelweg vol met spoorvorming – hij trekt zich er niets van aan. Zonder ook maar een decimeter van zijn koers te wijken blijft de wagen doorbulderen, in de richting waarin zijn bestuurder hem stuurt. Moet er ingehaald worden op een tweebaansweg? De zijdezachte zescilinder sleurt de auto voorbij alle obstakels. En staat er plots een vrachtauto te keren op zijn pad, dan vertraagt hij bliksemsnel met kleine schokjes aan het eind, die aangeven dat het ABS ook werkt.
Vanzelfsprekend is het bochtgedrag ook van dezelfde klasse. Wie een hoek om wil, hoeft slechts te sturen – de auto gehoorzaamt. Gaat het echt veel te hard, of geeft de chauffeur wat erg veel gas, dan wil de achterzijde wel eens uitbreken. Maar ook dan is er geen kind overboord. Want één slordige tegenstuurbeweging is voldoende om het zaakje weer onder controle te krijgen. De perfect werkende stuurbekrachtiging is daarbij een welkome, maar nooit opdringerige gast.
De enige klacht, die bij dit alles geuit kan worden, betreft het windgeruis dat bij hoge snelheden duidelijk hoorbaar is. Dat is des te opvallender, omdat de motor bijna niet te horen is. Bij Nederlandse snelheden zal dat windgeruis echter geen rol van betekenis spelen. Wat bij ons wel een probleem zou kunnen zijn is de prijs, die rond de ƒ 85.000,- zal schommelen. Goedkoper dus dan de Mercedes-Benz 190 E 16 2.3, maar toch nog niet goedkoop.
De M 535i maakt de slogan waar: BMW maakt autorijden geweldig. Maar ook: geweldig duur.


OVERIGE BMW