BMW CSL RACEHISTORIE (8) - 1977
BMW ALPINA 3.2 CSL
DE WEG NAAR HET EK TOERWAGENS
"Jaguar was onze reden om aan het EK mee te doen", verklaart Alpina baas
Burkhard Bovensiepen zijn activiteiten in 1977. Maar de roofkat uit het
Engelse Coventry sloeg zijn klauwen niet echt uit. Weliswaar stond de meer dan 500 pk
sterke twaalfcilinder meestal op de eerste startrij, technische problemen noopten de
Engelsen dikwijls tot opgave. Maar ook de Alpina-crew werd in de eerste helft van het
seizoen door motordefecten geplaagd. Desondanks waren vijf zeges in elf
kampioenschapsraces voldoende om nét Europees kampioen te worden. Jaguar had al midden in
het seizoen opgegeven en daarmee Bovensiepen van zijn motivatie beroofd. Bovensiepen in
een terugblik: "Een dure grap. Iedere race heeft ons 50.000 mark gekost."
Een toerwagen, zo wil het, moet in de eerste plaats races
winnen. Bij de firma Alpina in het Beierse Buchloe, naar eigen zeggen "fabrikant van
exclusieve autos op BMW-basis", heeft men echter nog andere plannen. Dr. Fritz
Indra, chefconstructeur van Alpina, verklaart: "Het finishen van onze race-BMW moet
potentiële Alpina-klanten de ogen openen voor ons hoge technische, maar ook esthetische
niveau."
Inderdaad beschikt de groene Alpina BMW 3.2 CSL, die afgelopen jaar Europees
toerwagen-kampioen werd, over een voor racewagens ongewoon liefdevolle optische
detailfinesse. Zelfs daar waar dit niet zonder meer het doel van snellere rondetijden
dient. Zo schuwen de Beieren het niet de deuruitsnedes met hooggepolitoerde aluminium
platen te bekleden "omdat het er mooier uitziet". Onder de standaard tankdop
zitten de persluchtaansluitingen voor pneumatische kriks met behulp waarvan de meer dan
een ton zware coupé voor servicedoeleinden per knopdruk de hoogte in gaat.
KUNSTSTUK ONDER DE MOTORKAP
Vergelijkbaar mooie perspectieven openen zich bij het bekijken van de cockpit en de
motorruimte. Accuraat in het speciale dashboard gebouwde instrumenten, een leren Alpina
stuurwiel en schakelpookknop, de vuurbestendige racekuipstoel maar ook de in zwarte
krimplak gespoten middenconsole geven de coureur een werkplek met een bijna luxueus
karakter. Want "de rijder moet zich prettig voelen", aldus Dr. Indra.
De blinkend schone zescilinder lijnmotor met zijn lange aanzuigtrompetten en dunne
inspuitleidingen schijnt bedoeld te zijn als wonderschoon tentoonstellingsstuk zo
eentje die techniekliefhebbers onder glas in de huiskamer plegen te zetten. Voor het
bereiken van het vermogen van 335 pk (serie: 205 pk) buitte Alpina het Groep II regelement
volkomen uit. Zo werd de boring met de toegestane 0,6 mm vergroot, waardoor de totale
cilinderinhoud met bijna 50 cc steeg. Lichte, gesmede zuigers en de detailbewerking van
alle bewegende motor-onderdelen zorgen voor een duidelijk betere loop van de zescilinder.
Een betere vullingsgraad van de halfronde verbrandingsruimtes wordt bewerkstelligd door de
scherpere nokkenas en modificaties aan de mechanische Bosch/Kugelfischer
inspuitinstallatie. Daarbij zitten de injectoren ver uit het midden van de
aanzuigtrompetten en spuiten de brandstof direct in de luchtstroom.
PAS OP! BIJ SNEL RIJDEN VERSLAVINGSGEVAAR!
Ondanks het toegenomen vermogen ontplooit het Beierse kunstaggregaat zijn potentie op
verbazingwekkend gecultiveerde wijze. Weliswaar brult de 3,2 liter daarbij energiek uit de
dubbele vlampijpen die onder de bijrijdersdeur uitsteken, maar tegelijkertijd reageert hij
zonder allures spontaan op gaspedaalbewegingen, biedt zijn piloot een opmerkelijk breed
bruikbaar toerengebied en lijkt daardoor bijna net zo soepel als de seriemotor.
De eerste proefronden op de kleine ring van Hockenheim brachten weinig
gewennings-problemen. Verrassend goedmoedige reacties van het onderstel op de deels
vochtige piste zetten juist aan tot flink planken. Een rijstijl die in de Alpina BMW kan
leiden tot verslaving. Want de Beierse Europees kampioen enthousiasmeert met een bijna
perfecte hanteerbaarheid, honoreert gedoseerd gasgeven in zowel snelle als langzame
bochten met uitgebalanceerd overstuur, zonder de rijder bij dergelijke provocerende
stuurbewegingen het heft uit handen te nemen.
De drifthoek kan bijna naar believen worden bepaald en in noodgevallen nog in de loop van
de bocht probleemloos worden gecorrigeerd. Daarvoor voldoet licht terugnemen van het gas
waardoor de stabiliteit duidelijk verbetert.
Ondanks het toegenomen vermogen ontplooit het Beierse kunstaggregaat zijn potentie op
verbazingwekkend gecultiveerde wijze. Weliswaar brult de 3,2 liter daarbij energiek uit de
dubbele vlampijpen die onder de bijrijdersdeur uitsteken, maar tegelijkertijd reageert hij
zonder allures spontaan op gaspedaalbewegingen, biedt zijn piloot een opmerkelijk breed
bruikbaar toerengebied en lijkt daardoor bijna net zo soepel als de seriemotor.
De eerste proefronden op de kleine ring van Hockenheim brachten weinig
gewennings-problemen. Verrassend goedmoedige reacties van het onderstel op de deels
vochtige piste zetten juist aan tot flink planken. Een rijstijl die in de Alpina BMW kan
leiden tot verslaving. Want de Beierse Europees kampioen enthousiasmeert met een bijna
perfecte hanteerbaarheid, honoreert gedoseerd gasgeven in zowel snelle als langzame
bochten met uitgebalanceerd overstuur, zonder de rijder bij dergelijke provocerende
stuurbewegingen het heft uit handen te nemen.
De drifthoek kan bijna naar believen worden bepaald en in noodgevallen nog in de loop van
de bocht probleemloos worden gecorrigeerd. Daarvoor voldoet licht terugnemen van het gas
waardoor de stabiliteit duidelijk verbetert.
ZWARE BESTURING
Zo dreigt er weinig gevaar tot spinnen voor de ongeoefende Alpinarijder, echter des te
meer door een gebrek aan lichamelijke conditie. Want terwijl pedalen en transmissie nog
verhoudingsgewijs civiele bedieningskracht vergen, kan de besturing ongeoefende rijders
aan de grens van hun lichamelijke conditie brengen. Dit wordt veroorzaakt door het hoge
gewicht van de coupé en de ongewoon brede racebanden.
Deze lichamelijke uitputtingsslag werd door Burkhard Bovensiepen, behalve directeur van
Alpina ook gepassioneerd hobbykok, op zijn eigen wijze onderkend. Hij tracteerde de
uitgeputte Auto motor und sport-crew en zichzelf in het rijdershome van Hockenheim op
zelfbereide "Filet Alpina".
Zo dreigt er weinig gevaar tot spinnen voor de ongeoefende Alpinarijder, echter des te
meer door een gebrek aan lichamelijke conditie. Want terwijl pedalen en transmissie nog
verhoudingsgewijs civiele bedieningskracht vergen, kan de besturing ongeoefende rijders
aan de grens van hun lichamelijke conditie brengen. Dit wordt veroorzaakt door het hoge
gewicht van de coupé en de ongewoon brede racebanden.
Deze lichamelijke uitputtingsslag werd door Burkhard Bovensiepen, behalve directeur van
Alpina ook gepassioneerd hobbykok, op zijn eigen wijze onderkend. Hij tracteerde de
uitgeputte Auto motor und sport-crew en zichzelf in het rijdershome van Hockenheim op
zelfbereide "Filet Alpina".
Uit: Auto motor und sport 7/1978
Door: cdt
Vertaling: Bram Visser
DIETER QUESTER
EUROPEES TOERWAGENKAMPIOEN 1977
Twintig jaar na zijn autosportdebuut en vier jaar na Toine Hezemans is het eindelijk zo ver: Dieter Quester is Europees toerwagenkampioen met BMW 3.2 CSL
Zoals Toine in 1973 terecht opmerkte, was zijn kampioenschap
destijds voor een niet onbelangrijk deel te danken aan de rijkwaliteiten van koppelgenoot
Dieter Quester (Oostenrijker, geboren 30 mei 1939). Weinig coureurs weten snelheid te
combineren met betrouwbaarheid, maar Quester verstaat die kunst als geen ander en legde zo
de basis voor Toines kampioenschap.
In tegenstelling tot eerder genoemde succesvolle combinatie, vormde Dieter dit seizoen
steeds een gelegenheidsduo met maar liefst zes andere coureurs: Tom
Walkinshaw, Vittorio Brambilla, Gunnar Nilsson, Umberto Grano, Patrick Nève en
Toine
Hezemans.
Over de kampioenswagen, de grasgroene Alpina BMW racecoupé, was hij zeer te spreken:
"De beste BMW die ik ooit heb gereden:" en dat zijn er heel wat
"Mijn eerste BMW, een 1800 tisa, kocht ik van Hubert Hahne voor 5000 mark en ik won
hiermee het Oostenrijkse kampioenschap en de BMW Cup in 1965."
In 1966 huwde hij met Alex von Falkenhausens dochter Julianna en kreeg een BMW 2000
ti fabriekswagen tot zijn beschikking. Via de Lola-Apfelbeck BMW en een zeer succesvolle
periode met BMW 2002 (Europees kampioen in 1968 en 1969), stapte hij in de BMW coupé.
Als eerste versloeg hij in 1971 met een Schnitzer BMW coupé de fabrieks-Capris!!
Deze unieke overwinning, met een toen nog loodzware (1270 kg) 3.0 CS, vond plaats op het
circuit van Zandvoort.