DUURTEST BMW 733i

LIEF EN LEED

80 000 KM MET DE BMW 733i

Uit: auto motor und sport 21/1979. Door Burkhardt Hübner. Vertaling: Bram Visser, 2003.

“De verwachtingen die we in 1977 bij de productiestart van de 7-serie hadden, werden allemaal vervuld.” Dr. Karlheinz Radermacher, 48, directielid van de Bayerische Motoren Werke is volkomen tevreden. “We moesten zelfs in de aanloopfase de productiecapaciteit ten opzichte van het vorige model verdubbelen en hebben in deze klasse met ongeveer 23 procent een belangrijk marktaandeel gewonnen.”

Onomstreden is ook dat de twee jaar geleden voorgestelde limousine uit München automobieltechnische vooruitgang belichaamden. En de kansen om de eeuwige rivaal Mercedes er eens flink van langs te geven, waren gunstig. Dat echter na 24 maanden bouwtijd de lucht uit de 7-serie is gelopen, bewijzen de toelatingscijfers.
In het eerste halfjaar van 1979 reden er ongeveer 15 procent minder nieuwe BMW 7’s over de West-Duitse straten dan de hetzelfde periode van het jaar ervoor. De S-modellen van Mercedes stegen echter in de statistieken – hoewel de opvolger al klaar stond.

Hoe de “naar menselijke maatstaven perfect geconstrueerde rijmachine” (BMW-perstekst) zich in de alledaagse praktijk bewijst, heeft auto motor und sport vastgesteld in een duurtest over 80 000 km.
Als testobject werd gekozen voor het (tot voor kort) topmodel van de tot september 1979 in 78 154 exemplaren gebouwde 7-serie, een BMW 733i, waar ook ongeveer eenderde van de kopers voor koos. Deze versie met de 3,2-liter zescilinder is, motorisch opgefrist en gemodificeerd qua uitrusting en onderstelafstemming, net als voorheen (nu als 732i) onderdeel van het programma, terwijl de types 728 en 730 ook werden veranderd (benzine-inspuiting bij de 728i), respectievelijk zonder vervanging werden geschrapt (730).

 Tot de opvallende voordelen van de BMW 733i behoorde de zescilinder lijnmotor, die zijn vermogen van 197 pk (145 kW) buitengewoon gecultiveerd ontplooide, door trillingsarme en zachte loop in de smaak viel en vooral in het middelste toerengebied over een goede trekkracht beschikte.
Hoewel de spreekwoordelijke ‘bite’ van de voorganger 3.0 Si er niet meer was, hielp de inspuitmotor de 1,7 ton zware wagen altijd nog aan bovengemiddelde prestaties, die gedurende de gehele testafstand vrijwel constant bleven (zie de tabel hieronder).

Gezien onze rijstijl en het aanzienlijke gewicht lijkt de gemiddelde brandstofconsumptie relatief gunstig. Gemiddeld werden er 17,2 liters superbenzine per 100 km verbrand, bij terughoudender rijstijl waren dat er twee tot drie minder.

Het plezier aan de loopcultuur en het montere temperament van de inspuiter werden echter in negatieve zin beïnvloed door enkele ongepastheden, die de motor tijdens de hele test begeleidden. 
Nadat de motor al in de eerste kilometers eens plotseling dienst weigerde en pas na geruime tijd weer liep, trad na een snelwegrit bij kilometerstand 17 003 dezelfde storing weer op. De oorzaak van dit euvel bleek een losse stekkerkabel van het L-Jetronic inspuitsysteem. De oorzaken voor de regelmatige onwil om te starten bij warme motor en de regelmatige ontstekingskuren konden echter door de werkplaats niet worden gelokaliseerd.
Dat bij de duurtestauto bovendien tot drie keer toe de V-snaar werd vervangen, is volgens de BMW-technici meer voorzichtigheid van de werkplaats. Reden: de levensduur van de riem is geen onderdeel van de garantie, maar een kapotte snaar kan wel ernstige schade veroorzaken. Inmiddels gebruikt BMW andere snaren, die veel langer zouden meegaan.

Afgezien van de ontstekingsproblemen en de niet geplande reparaties aan waterpomp en uitlaatsysteem, functioneerde de motor betrouwbaar en er waren, zoals de afsluitende prestatie- en compressiemetingen aantoonden, geen noemenswaardige zwaktes te bespeuren. Ook het olieverbruik lag met 0,6 liter per 1 000 km op een gemiddeld niveau.
Bijzonder overtuigend in de dagelijkse omgang waren de overzichtelijk gerangschikte en goed afleesbare instrumenten evenals de gunstig geplaatste schakelaars. De functionele vormgeving van het 7-dashboard en daarmee het bedieningscomfort lieten niets te wensen over.
Daarbij komt dat de passagiers in het interieur veel opbergmogelijkheden hebben, dat de bestuurder de bijna vijf meter lange carrosserie goed kan overzien en dat de auto compleet is uitgerust.
Daarentegen was er in het testboek steeds weer sprake van een ‘niet optimaal instelbare zitpositie’, hoewel de variatiemogelijkheden van stuur- en stoelinstelling nauwelijks groter kunnen zijn. Vooral kleine of middelgrote bestuurders vonden zelden een aangename en ontspannen houding.
De onderstelafstemming, besturing en reminstallatie lieten een over het algemeen bevredigende indruk achter. Sportieve rijders waren blij met het goed beheersbare overstuurgedrag in het grensgebied, terwijl meer comfortgerichte bestuurders ontevreden waren over de harde vering op kleine oneffenheden.
De van stuurbekrachtiging voorziene besturing werkt met weinig krachtsinspanning en voldoende exact. In combinatie met de gekozen chassisafstelling en de verhoudingsgewijs compacte carrosserieafmetingen heeft het Beierse vlaggenschip een voorbeeldige handelbaarheid, die vooral in stadsverkeer en op bochtige buitenwegen zeer werd gewaardeerd.

Voor prettig reizen met familie en bagage is de BMW 733i slechts ten dele geschikt. Weliswaar heeft de zescilindermotor voldoende krachtreserves om ook bij volle belading hoge reissnelheden mogelijk te maken. Weliswaar verlangt de 85 liter tank pas na ongeveer 500 km een nieuwe vulling en ontbreekt het ook niet aan ruimte, zelfs niet in de kofferbak. Maar: het rijplezier bij lange ritten krijgt een gevoelige knauw door het luide windgeruis dat de zijdezachte motorloop behoorlijk overstemt. Dit in München niet onbekende probleem hebben de technici volgens Dr. Rademacher “door zorgvuldig slijpwerk en verbeterde pasvorm van de carrosseriedelen” met succes ter hand genomen.

Conventionele automobielen zoals de BMW bieden in principe niet de beste voorwaarden voor het berijden van winterse straten. Voorwielaandrijvers of auto’s met de motor achterin hebben het op glad wegdek wezenlijk beter. Voor de 7 komt daar nog bij dat de relatief lichte achteras met schuin geplaatste draagarmen – vergeleken met een zware starre as – maar weinig kan bijdragen aan de op ijs en sneeuw benodigde tractie. Omdat de voorgeschreven VR-banden bovendien over weinig bruikbare wintereigenschappen beschikken, werd de duurtest-BMW in het koude jaargetijde uitsluitend met winterbanden gereden.
De motor leverde in de winter geen enkel probleem op. De zescilinder sprong zelfs bij grimmige kou meteen aan, liep direct rond en hing dankzij de L-Jetronic inspuiting steeds goed aan het gas.
Ook de kachel werkte naar tevredenheid. Hij zorgde na de koude start snel voor een aangenaam klimaat, liet zich prima doseren en zorgde ervoor dat ook de achterpassagiers voldoende warme lucht kregen.

Hoewel de BMW 733i van huis uit is voorzien van warmtewerend glas, maakt dat rijden bij zomerse temperaturen niet tot puur plezier. Bij intensieve zonnestraling zorgen de grote raamoppervlakken dat het interieur sterk opwarmt, een verschijnsel waarmee men in de meeste moderne auto’s moet leren leven. Ook de toepassing van getint glas verschaft nauwelijks merkbare verlichting.
Uit het ventilatiesysteem van de BMW stroomt door de grote uitstroomopeningen wel genoeg frisse lucht, maar ondanks de vele verstelmogelijkheden kan die zich niet optimaal op de passagiers worden gericht. 

 Standaard wordt de BMW 733i uitgerust met banden van het formaat 205/70 VR 14, die zijn toegelaten voor snelheden boven de 210 km/h. Met deze maat is de auto prima geschoeid omdat hij de auto een slim compromis biedt tussen veiligheid en comfort. Maar er moet rekening worden gehouden met hoge slijtage: om het even voor welk merk er wordt gekozen – na 20 000 tot 25 000 km is meestal een nieuwe set nodig.
Afgezien van de winterbanden Uniroyal MS Plus, die bevielen door acceptabele allroundeigenschappen, rolde de duurtestauto op zomerbanden van Michelin, Pirelli en Phoenix. Het meest geschikt voor de BMW bleken de eigenschappen van de Michelin XDX. De Pirelli’s CN 36 hadden goede natweerkwaliteiten, maar ontbrak het aan comfort, terwijl de Phoenix Stahlflex 3011 de auto ongemeen sponzig deed aanvoelen.

Niet helemaal naar zijn stand was de edele limousine uit München wat betreft de afwerking van enkele details. Want in de dagelijkse praktijk miste de BMW het kwaliteitsniveau dat klanten in deze categorie eigenlijk verwachten.
Reden tot klachten gaven: het zonder reden oplichtende lampje van de remblokkenslijtage, de niet foutloos functionerende stuurverstelling, de slecht sluitende motorkap en defecten aan de ruitensproeier en de centrale portiervergrendeling.
Uitgebreide controles van het inspuitsysteem en het ontstekingssysteem alsmede een kapitale schade aan de linker voorrem – gescheurde remzadel – maakten extra werkplaatsbezoeken noodzakelijk. Dat de BMW op een ochtend niet aansloeg, lag aan een lek ruitensproeiertankje, waarvan de inhoud de bobine lamlegde, en aan schadegevoelige bougiekabels. 

BMW rijden, tenminste in de hoogste liter- en vermogensklasse, is niet bepaald goedkoop. Telt men de totale bedrijfskosten over 80 000 km op, dan moet er voor elke kilometer met de 733i bijna 30 Pfennig worden betaald. Zelfs de pure reparatie- en onderhoudskosten lagen met 7,1 Pf/km duidelijk boven die van vergelijkbare duurtestauto’s (Citroen CX 2400: 5,3 Pf/km; Mercedes 250: 4,6 Pf/km).
De grootste post op de eindafrekening was de ruim 1400 Mark voor de werkzaamheden aan het remsysteem. Alleen al de remblokken werden vóór vijf keer en achter drie keer vernieuwd. 
Ook de relatief hoge bandenslijtage drukte zwaar op de kosten, omdat voor een complete set inclusief montage en uitbalanceren ongeveer 1400 Mark moet worden betaald.
Tenslotte verschuift de kostenbalans ten nadele van de BMW, als de auto moet worden verkocht. De na afsluiting van de test afgesproken schatting van de Deutsche Automobil treuhand (DAT) resulteerde in een waarde van 22 375 Mark.

 


BMW E23 TESTBERICHTEN