TEST BMW 728, 730, 733i

GROTE KLASSE

Uit auto motor und sport 20/1977. Door Klaus Westrup. Vertaling Bram Visser, 2004.

’De beste auto ter wereld was er al’, prijst een BMW-advertentietekst onmiskenbaar aartsvijand Mercedes-Benz in Stuttgart-Untertürkheim. En gaat brutaal verder: ‘Daarom waren wij meer van plan.’

Wat de Bayerische Motoren Werke van plan waren en wat ze als ‘contrastprogramma’ presenteren, luistert naar de nuchtere typeaanduiding 728, 730 of 733i en heeft in principe twee opdrachten te vervullen. Mensen die de voorgangers 2500 tot 3.3Li reden bij een eventuele wisseling bij BMW te houden. En de mensen die tot nu toe Mercedes reden, zo snel mogelijk in het eigen kamp te dwingen.
De kansen om beide plannen te verwezenlijken zijn gunstig. Hoe gunstig – dat probeert auto motor und sport in dit testbericht te beantwoorden.

CARROSSERIE: ONOPVALLENDE GROOTTE
Wie de nieuwe BMW 7-serie van buiten bekijkt, weet niet meteen of hij de Münchense stilisten nu moet prijzen of niet. Want prijzenswaardig is de totaalindruk alleen als de opdracht luidde een waarlijk grote limousine (lengte bijna vijf meter, breedte 1,80 meter) nadrukkelijk compact, ja bijna sierlijk te laten lijken. Niet prijzenswaardig is het resultaat als het tegendeel de bedoeling was – een ook optisch ‘zware’ wagen, zoals de S-klasse concurrent van Mercedes dat is.

Want de nieuwe auto, die niet alleen zeer groot maar met 1,6 ton leeg gewicht ook tamelijk zwaar is, staat echt onschijnbaar in de ruimte. Een bijzonder representatief karakter zoekt de beschouwer tevergeefs, en het idee dat de Bondskanselier achter uit deze nieuwe BMW stapt, lijkt echt onwaarschijnlijk. Eerder stel je je een jonge dynamische manager voor of natuurlijk ook een goed verdienende tandarts. Want een echte BMW – dat is ook deze nieuwe qua vorm zeker geworden.

Zo voegt de grote zich harmonieus in de rest van het programma – met de typische BMW-nieren voor, de ‘pijlvormige voorkant’ (BMW-fabrieksjargon), de naar achteren licht oplopende lijn, de lage taille en de grote glasoppervlakken. ‘Ook de nieuwe grote BMW blijft lid van de BMW-familie’, heet het trouwhartig in een BMW-persmap, als zou er ernstig gevaar hebben bestaan dat deze nieuwe auto een buitenstaander zou zijn.

Zo heeft de nieuweling wat vorm betreft in elk geval stijl, namelijk BMW-stijl. Het gevaar om een 7-serie te verwisselen met producten van de concurrentie, bestaat op geen enkele manier; dan verwissel je hem nog eerder met witblauwe producten. Stilistische gelijkheid met de eerder gepresenteerde coupé 630 CS of 633 CSi is er inderdaad, maar dat mag je geen fout noemen. Want de BMW coupé behoort hiërarchisch tot de topklasse – het zou erger zijn als je de 7 zou verwisselen met een 3 of een 5.

In het interieur zet de goede en rechtlijnige stijl zich voort. Ook hier werd de 7 een echte BMW – met zijn cockpitachtige bestuurdersgedeelte en een uitrustingsstijl die het tegendeel van vriendelijk is. Overzichtelijke instrumenten en binnen handbereik geplaatste bedieningshendels vertonen juist die hoge mate van functionaliteit, die intussen karakteristiek is geworden.

De stoelen zijn behoorlijk en kunnen ook in hoogte worden versteld, stuurkolomverstelling is al bij het eenvoudigste model, de 728, standaard. Verwarming en ventilatie zijn goed gedimensioneerd en veelvoudig instelbaar, airconditioning is er tegen meerprijs (ca. 3000 mark). Voor het overige is de uitrusting al bij het basismodel mooi uitgebreid. Het nuttigste element van de standaard uitrusting van het duurste model 733i is een met elektromotoren werkende centrale portiervergrendeling, die helaas niet apart op elke 7-serie is te bestellen – in tegenstelling tot Daimler-Benz.

Het welbehagen dat men in het interieur van de nieuwe grote BMW voelt, hangt echter niet alleen samen met de functionele uitrustingsstijl, maar nog meer met het ruimteaanbod. Er is uitgesproken veel plaats, de BMW hoeft zich niet voor de concurrentie te verstoppen en biedt duidelijk meer dan zijn voorgangers.

Het duidelijkst is de vooruitgang te merken op de achterbank, waar nu zo veel knieruimte is als wenselijk in een grote limousine. Ook aan hoofdruimte werd tegenover de oude 2500 enkele centimeters gewonnen. En de kofferruimte is groot genoeg voor een uitgebreide reis: 360 liter volgens auto motor und sport-norm.

Het over het geheel genomen zeer goede ruimtegevoel wordt in de praktijk gecompleteerd door een zeer goed uitzicht. Ook de 7-serie is een buitengewoon transparante auto, die vanbinnen zeer licht is en van waaruit je nagenoeg optimaal naar buiten kunt kijken. Omgekeerd kan men ook zeer goed naar binnen kijken; wie de voorkeur geeft aan anonimiteit in zijn auto, moet zich maar behelpen met een Rolls-Royce Phantom of een Saab 96.

De doorzichtigheid van de grote BMW zorgt er ook voor dat de compacte indruk die deze auto van buitenaf maakt, ook van binnen naar buiten ontstaat. Het gevoel in een vijf-meter-mobiel te zitten, ontstaat – tenminste vanaf de bestuurdersstoel – op geen enkele wijze. Integendeel: de 7’s voelen aan als volwassen middenklassers – zonder twijfel een zeer belangrijk zakelijk voordeel. Ze voelen ook kwalitatief goed genoeg aan om in deze prijsklasse een gunstige indruk te maken. Toch is het geen geheim dat de concurrent uit Schwaben voor de Münchenaren op dit punt het voorbeeld blijft.

MOTOREN: DRIE ZESCILINDERS
Compleet nieuwe motoren zijn zeldzaam geworden in de automobielbouw. Dat is geen wonder: geen enkel ander onderdeel verlangt een dermate intensieve ontwikkelingsinspanning en kost zo veel geld als een kakelverse motor.

Ook BMW gebruikt bij de 7-serie voorlopig uitsluitend die aloude zescilinders in lijn, die voor het in 1968 gepresenteerde type 2500 werden ontwikkeld, met diverse variaties in cilinderinhoud en vermogen. Er worden drie machines aangeboden: met 2,8 liter inhoud en 170 pk, met drie liter en 184 pk en een 3,2 liter grote inspuitmotor met 197 pk. De keuze aan zescilinders is dus groot genoeg; de vraag is alleen waarin ze van elkaar verschillen.

Bij de prestatiemetingen werden we eerst verrast, in zoverre dat de nominaal zwakste Zeven, de 728, zowel in acceleratie als in topsnelheid praktisch niet slechter was dan de sterkere 730. Beide liepen iets sneller dan 200 km/h, beide accelereerden in minder dan tien tellen vanuit stilstand naar 100 km/h. In de tussenacceleratie, waarbij in de hoogste versnelling vanaf 40 km/h vol wordt opgetrokken, was de 728 zelfs veel temperamentvoller dan de 730. Tot 140 km/h nam de kleine de grote bijna 5 tellen af – resultaat van zijn kortere overbrenging.

Deze meetgegevens werden bevestigd door de subjectieve rij-indruk: de 728 komt levendiger en agieler over dan de 730 en levert dus meer rijplezier. De beide carburateurmotoren zijn verder even gecultiveerd. Ze lopen allebei extreem trillingsvrij en stil en leveren met hun zijdezachtheid de indruk van perfecte loopcultuur.

De 27 pk méér (ten opzichte van de 728-motor) leverende inspuiter geeft het topmodel 733i wel een zekere soevereiniteit in prestaties (8,7 s tot 100 km/h, topsnelheid bijna 210 km/h), maar hij loopt merkbaar rauwer dan de kleine versies. Daar zet hij meetbare verbruiksvoordelen tegenover. Het testverbruik lag bij de 733i op 16,3 l/100 km gemiddeld. Het meest verbruikte de 730 (18,1 liter), de 728 kwam op 17,1 liter.

De gecultiveerdheid van de BMW-zescilinders, die – absoluut gezien – ook de krachtigere inspuiter in hoge mate te bieden heeft, is dan ook een zeer wezenlijk voordeel van deze motoren. Want het absolute prestatievermogen ziet er nu, vooral omdat de BMW 7’s met een gewicht van rond de 1600 kg relatief zwaar zijn, toch nog netjes uit. Het zijn alles bij elkaar snelle auto’s, maar het zijn qua prestaties geen superieure auto’s meer – zoals bijvoorbeeld de oude 3.0Si in zijn prijsklasse was.

Meer ‘Schwung’, al is het maar om redenen van prestige, zal in de toekomst met meer inhoud en meer vermogen moeten worden gerealiseerd, zoals de concurrentie, vooral Mercedes, nu al praktiseert. Een nieuw Beiers motorenwerk, zo mogelijk een twaalfcilinder, dat is het wat men op den duur in de BMW 7-serie verwacht.

ONDERSTEL: EEN ECHTE BMW
Met een vooras met veerpoten en een achteras met dwarsarmen heeft BMW bij de 728 het basisconcept van de voorgangers behouden. Maar modificaties zorgden er voor dat de BMW-typische rijeigenschappen van de voorganger in verbeterde vorm zijn terug te vinden. De rechtuitloop is nu zeer goed, de stuurbekrachtiging (die door hydrauliek van olie wordt voorzien) werkt gevoelig en zorgt met veel precisie voor een goed bodemcontact.

De precieze stuurbekrachtiging is van essentieel belang voor de fundamentele totaalindruk die deze nieuwe auto spontaan oproept. Want die zorgt, samen met andere ingrediënten, voor een handelbaarheid die in deze klasse nog nooit eerder is bereikt. Des te sneller men overigens rijdt en des te bochtiger het parcours is, des te indringer kreeg deze indruk vorm.

Van het hoge gewicht is zeer weinig te merken, en dat een vijf meter lange auto zo lichtvoetig ook de krapste bochten rondt, dat zou men vóór het verschijnen van de 7-serie nauwelijks voor mogelijk hebben gehouden.

Ook in het grensbereik is de nieuwe grote een typische BMW geworden, met goed controleerbaar overstuur als men de grens overschrijdt. Het is een zacht weglopen van de achterzijde, dat zich door een licht terugnemen van de stuuruitslag goed laat corrigeren. Op natte wegen lijkt die goedmoedigheid echter minder pregnant; dan moet – vooral in krappe bochten – voorzichtig gas worden gegeven.

Een echte rijdersauto dus, onder de streep, en zeker geen waar voorin de chauffeur zit en achterin de directeur zijn papieren doorneemt. Ook gezien het comfort lijkt deze voorstelling niet zo realistisch. Weliswaar is het absorptievermogen van de vering dusdanig dat de passagiers van hardheid blijven verschoond, maar aan de andere kant blijft er een duidelijke afstand tot de comfortabelste auto’s van deze klasse.

Vooral kleine oneffenheden worden niet goed verwerkt – putdeksels neemt de 7-serie, zijn stand onwaardig, klapperend. Over het geheel genomen is het comfort, samen met de zeer stil lopende motoren, echter goed.

Rest ons nog wat te zeggen over de prijzen en wat men daar voor krijgt. Hier maakte de ontmoeting met de 7-seriemodellen snel duidelijk dat de goedkoopste, de 728, met een prijs van net onder de 30.000 mark (DM 29.300) een bijzonder reëel aanbod is. Hij is goed uitegrust en is maar liefst 9300 mark goedkoper dan het topmodel 733i (DM 38.600). Daartussen zit de 730 met een prijs van 33.600 mark en weinig bestaansrecht. Want hij biedt in principe alleen een hogere prijs dan het basismodel BMW 728. Al met al mag men de Münchenaren rustig feliciteren met hun nieuwe grote modellen. Ze behoren zonder twijfel tot de beste auto’s ter wereld en zijn, volgens een BMW-reclametekst, ‘een automobiel alternatief dat het voor velen, die ondanks hun sportieve aard nog geen BMW-rijder zijn, moeilijk zal maken het niet te worden.’ En daar zit wat in.

IN HET KORT
Vierdeurs limousine met zeer goede overzichtelijkheid, goed ruimteaanbod voor vier personen en goede afwerkingskwaliteit. Voldoende goede stoelen met een groot verstelbereik, werkzame verwarming en ventilatie. Zeer overzichtelijke instrumenten, goed onder handbereik geplaatste schakelaars en hendels. Echt goed veercomfort, gering interieurgeluid. Veilige rijeigenschappen met overstuurneiging in te snel genomen bochten, zeer goede handelbaarheid. Goede prestaties, goed doseerbare en standvastige remmen. Stevig brandstofverbruik.

E23 TESTBERICHTEN